Κωνικό Στροφειο σε καλιμπρε d75-2

 

Κωνικοτητα Στροφειου

 εκτελεση στροφειου με κωνικοτητα σε καλιμπρε αξονα D75. Yπολογισμος της απαιτουμενης κλισης στο support και ελεγχος θεσης.

Άσε με να το σκεφθώ

 Φέτος δεν έχω δώρα για κανέναν, ούτε για τον γιο μου, 

αλλά του έγραψα συμβουλές και τις μοιράζομαι μαζί σας. 

Ξεκινώ.

Ο τρόπος έκφρασης, το πρωταρχικό μέσο επικοινωνίας, είναι πάντα διφορούμενος. 

Το «σε ακούω» σημαίνει ότι σκέφτεται τι θα σου απαντήσει και δεν σε ακούει. 

Το «θα το σκεφθώ» δηλώνει ότι θα ξεχάσει τι πρέπει να σκεφθεί όταν απομακρυνθείς. Εάν θέλεις να κερδίσεις χρόνο, πες «άσε με να το σκεφθώ». 

Αν κάποιος σε ρωτήσει αν σου έχει πει την ιστορία, κατά 98% στην έχει πει την ιστορία. Θυμήσου ότι όποιος αφηγείται τι έκανε πριν από είκοσι χρόνια, φανερώνει πως δεν έχει κάτι να σου πει για το παρόν. 

Δεν χρειάζεται να έχεις άποψη για όλα. Ο μπαμπάς σου λέει το εκνευριστικό: «Δεν έχω άποψη, αλλά αν θέλεις μπορώ να σου πω τη γνώμη μου». Μπορείς να το λες κι εσύ.

Μακάρι να γεννιόμασταν με έναν ενσωματωμένο ανιχνευτή μπουρδολογίας. Δυστυχώς, πρέπει μόνοι να κάνουμε τη δουλειά. 

Οι άνθρωποι γύρω μας χρειάζονται ειδική μεταχείριση. Αλλά δεν είναι όλοι ίδιοι. 

Μια δύσκολη κατηγορία είναι οι περήφανοι για τη χαζομάρα τους. Η χειρότερη συνομοταξία είναι οι πομπώδεις, οι στομφώδεις και όσοι παίρνουν τον εαυτό τους στα σοβαρά. 

Μην τους συναναστρέφεσαι.

Παρ’ όλα αυτά, όλοι ανεξαιρέτως υπερεκτιμούμε το μυαλό και τις δυνατότητές μας. 

Και ο εαυτός μας χρειάζεται διαχείριση. Μέτρα μέχρι το είκοσι όταν θέλεις να τα σπάσεις όλα. 

Σπάσε τα αν είναι απαραίτητο και μάζεψέ τα με ψυχραιμία. 

Η βοήθεια έρχεται μονάχα όταν ζητηθεί, αλλά όταν αντιληφθείς ότι κάποιος τη χρειάζεται, πρέπει να σπεύσεις. Είναι δύναμη πάντως να νιώθεις και να δηλώνεις ευάλωτος.

Εάν οι τύψεις εμφανιστούν, συνήθως πρέπει να επανορθώσεις και όταν αισθανθείς ότι κάπου είναι κακοτοπιά, είναι κακοτοπιά.

Τι γίνεται με τις αρετές; Ας πούμε, η σκληρή δουλειά. Η σκληρή δουλειά δεν οδηγεί πάντα σε επιτυχία, αλλά βοηθάει να πιστεύεις ότι ισχύει. Οσο για τα προσόντα, οι γλώσσες, τα μαθηματικά και η ιστορία είναι τα απαραίτητα, αλλά η ευγένεια και η γοητεία είναι τα αφοπλιστικά χαρίσματα.

Επίλεξε τον τόνο με τον οποίο θα εκφράζεσαι, αλλά θα απευθύνεσαι στον ίδιο τόνο και με αντίστοιχο σεβασμό σε όλους ανεξαιρέτως.

Σύντομα θα καταλάβεις πως ό,τι κάνουν ή ό,τι πιστεύουν οι πολλοί δεν σημαίνει ότι είναι το σωστό. 

Εκατό πάνω από έναν άνθρωπο είναι ήδη πολλοί. Μη γίνεις ο εκατοστός πρώτος που θα πέσει πάνω του. Είναι ανέντιμη μικρότητα. 

Με κάθε κόστος να έχεις πάντα το θάρρος της γνώμης σου. Η σιωπή αφήνει απροστάτευτους τους αδικημένους.

Καθώς θα μεγαλώνεις, κάνε παρέα και με αλλόκοτους, εκκεντρικούς, ιδιόρρυθμους. Θα ακούς και θα μαθαίνεις διαφορετικά πράγματα. 

Μάθε να σκέφτεσαι διαφορετικά. Μάθε να κάνεις φίλους. 

Δεν μπορώ να πλέξω επαρκώς το εγκώμιο της φιλίας. Οι φίλοι σε κουβαλούν αθόρυβα λίγα μέτρα παραπέρα 

όταν αδυνατείς να το κάνεις μόνος. Χωρίς κριτική και χωρίς ερωτήσεις. 

Αν με ρωτήσεις τι είναι οικειότητα, νομίζω ότι σημαίνει: κάθομαι σιωπηλός απέναντι στον άλλον χωρίς να έχω την έννοια να γεμίζω το κενό με λόγια.

Ιδού μερικές ακόμα υποδείξεις αν δεν έχεις κουραστεί. 

Μόνο η ανάγνωση και η λογοτεχνία σε μονώνουν επαρκώς και σου προσφέρουν καταφύγιο. 

Ιδιαίτερα εάν είσαι ντροπαλός και διστακτικός, αυτός είναι ο τρόπος να γνωρίσεις τους άλλους και να αντιληφθείς πώς λειτουργεί η ζωή. 

Απομνημόνευσε ποιήματα και παραγράφους. Είναι πάντα χρήσιμα και δεν αναφέρομαι στη μοναδική φορά 

που θα κλειστείς σε ασανσέρ.

Υπάρχουν κι άλλα «μυστικά» που θα μοιραστώ μαζί σου. 

Μην πεις σε μια γυναίκα ότι δεν έχει χιούμορ. Θα το πληρώνεις μια ζωή. 

Μη γράψεις κάτι που αν το διάβαζε η γυναίκα ή το αφεντικό σου θα ντρεπόσουν. 

Διάλεξε ένα επάγγελμα που θα σε κάνει χαρούμενο τις περισσότερες ώρες. 

Ιδανικά να μπορείς να το εξασκείς από πολλές χώρες και να μην έχεις αφεντικό. 

Μετά τα σαράντα τρία θα ξυπνάς με χανγκόβερ, ενώ δεν θα έχεις πιει. Είναι δεδομένο. 

Βεβαίως, το μόνο δεδομένο είναι ότι δεν υπάρχουν δεδομένα. Μετά τα σαράντα πέντε δεν ξέρεις πια τίποτα, 

κάθε μέρα «συνειδητοποιείς» όσα θα έπρεπε ήδη να γνωρίζεις από την προηγούμενη.

Τέλος, οι γονείς φταίνε για όλα μέχρι τα είκοσι έξι. Μετά υπάρχουν οι ψυχίατροι. 

Για το 2025 δεν χρειάζεται να πάρεις αποφάσεις. Μπορείς να χρησιμοποιήσεις τις περυσινές. 

Καλή μας Χρονια

via Θανάσης Πολυζωγόπουλους

Credit : Ελεάνα Βλαστού 

 ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ, ΘΑΝΑΣΗ ΣΟΚΟΛΑΤΑ

Δεν τον φώναζαν πάντα έτσι. 

Στο δημοτικό τον έλεγαν Θανάση Σμυρνιό ή μάλλον Αθανάσιο Σμυρνιό. 

Μια μέρα, ο διευθυντής κόρωσε κι άρχισε να ουρλιάζει.

« Όλοι ηλίθιοι μ' αυτό τ' όνομα. Κόβουν το άλφα του αθάνατου και γίνονται εθελοντικά θνητοί. Ακούς Αθανάσιε;» 

Δεν κατάλαβε και στο συσσίτιο το μεσημέρι, με ρώτησε, 

«Γιατί με είπε ηλίθιο;» 

Του εξήγησα. 

Στο διάλειμμα, φώναξε δυνατά στην αυλή, «Θέλω να με φωνάζετε όλοι Αθανάσιο»

Κάτι μάγκες της Έκτης, που είχαν μείνει δυο χρονιές στην κάθε τάξη, η φωνή τους είχε χοντρύνει κι είχαν κιόλας μαύρο χνούδι στο πάνω χείλος, έλεγαν περιπαιχτικά όταν τον έβλεπαν, «Στην πάντα, να περάσει ο Αθανάσιος Διάκος».

Ο Θανάσης, που ήθελε να γίνει κάποτε παπάς, το κατάλαβε αλλιώς.

Όταν φτάσαμε στην Επανάσταση του '21, η δασκάλα μας μίλησε για τον Αθανάσιο Διάκο. 

Ο Θανάσης ταράχτηκε. «Και …πέθανε;» ρώτησε. 

Στο επόμενο διάλειμμα, ανακοίνωσε λυπημένος, «Να με λέτε πάλι Θανάση».

Με το που τέλειωσε το δημοτικό, έπιασε δουλειά στις οικοδομές. 

Μια μέρα έπεσε απ' τη σκαλωσιά και από τότε δεν ήταν πια ο ίδιος. 

«Τι έπαθε, γιατρέ;» έκλαιγε η μάνα του. 

«Χτύπησε στο κεφάλι και κόπηκε το νήμα του μυαλού του.»

Ο Θανάσης δεν μπορούσε πια να δουλέψει γκαζοτενεκέ με λάσπη στη σκαλωσιά.

«Δεν έχει  ισορροπία είναι λίγο ανισόρροπος», είπε ο γιατρός.

Καθώς λοιπόν δεν είχε πια τα προσόντα για τη σκαλωσιά,  κουβαλούσε τις βαλίτσες όσων ταξίδευαν. 

Αποχαιρετούσε με ανυπόκριτα δάκρυα, όσους έφευγαν και με πηγαία χαρά, αγκάλιαζε όσους έφταναν στο λιμάνι.

Και πάλι όμως, ένα δρομολόγιο τη βδομάδα - κι αυτό όταν δεν είχε απαγορευτικό απόπλου – και με ό τι περίσσευε, απ’ τα μουλαρια, τι να πρωτομπαλώσει. 

Αξημέρωτα,  φορτωνόταν ένα μεγάλο κουβά με τα κατρουλιά της γειτονιάς, απ' όσα σπίτια δεν είχαν απόπατο, και τ' άδειαζε στην κυλίντρα. 

Χρέωνε το κάθε καθίκι, ένα πενηνταράκι κι ένα σοκολατάκι μαργαρίτα. 

Άλλη σοκολάτα, απ' τα σοκολατάκια μαργαρίτα, σπάνια κυκλοφορούσε κι αυτά μετρημένα και αυστηρά προορισμένα για τις ονομαστικές γιορτές. 

Ο Θανάσης λάτρευε τη σοκολάτα και δεν περιοριζόταν μόνο στο αντίτιμο για κάθε πρωινό καθίκι.

 Έκανε επίσκεψη σε όσους γιόρταζαν, για να ανταλλάξει τα χρόνια πολλά, μ' ένα σοκολατάκι μαργαρίτα.  

Δάγκωνε  ένα μικρό πέταλο και το έγλειφε αργά και περνούσε πάνω από ώρα για να καταπιεί και την τελευταία πηχτή σταγόνα της ηδονής. 

« Με δυο μαργαρίτες βγάζω όλο το πήγαιν’ έλα στην κυλίντρα και μου μένουν και καμιά δεκαριά», μου είπε μια μέρα, όλο χαρά για το καλό μεροκάματο.

Δε χρειάστηκε πολύς καιρός για να ξεχαστεί το επίθετο που κουβάλησε ο παππούς του απ' το '22. 

Όλοι πια τον φώναζαν, Θανάση Σοκολάτα.

Τα Χριστούγεννα του ‘68, το ράδιο έπαιζε, εναλλάξ, εμβατήρια και κάλαντα και ο Θανάσης άδειαζε τα γιορτινά καθίκια. 

Τον είδε η μάνα μου απ' το παράθυρο, «κακόμοιρο» είπε και τον φώναξε. 

Οι σοκολάτες που κουβάλησε ο πατέρας μου απ' την Αμερική, μας είχαν κόψει την ανάσα. Εκατό φορές η καθεμιά, ένα σοκολατάκι μαργαρίτα. 

«Πάρτην» του είπε και του έδωσε έναν τεράστιο τάκο με  γυαλιστερό πολύχρωμο χαρτί. 

- Όλη; είπε σαστισμένος; 

- Ναι, όλη. Άντε, καλά Χριστούγεννα, Θανάση Σοκολάτα!

Κόντευε Πάσχα όταν μου εκμυστηρεύτηκε, 

«Έχω ακόμα τη μισή απ' την αμερικάνικη σοκολάτα. Θα σου πω ένα κόλπο. Όταν λειώνει στο στόμα σου, να μην είναι η ώρα που κλαις γιατί γίνεται γλίτσα και χάνει την ομορφιά της. 

Εγώ, για να μη χαραμίζεται η σοκολάτα, έπαψα πια να κλαίω"

Ο Θανάσης έφυγε για την Αμερική λίγα χρόνια μετά και δούλεψε χαμάλης στα ντόκα του Σικάγου. 

Ήμουν σίγουρη, τι κουβαλούσε πάντα στην κωλότσεπη αλλά δεν μπορούσα να υπολογίσω με πόσες μαργαρίτες έβγαζε  μεροκάματο στα ντόκα του Σικάγου.

Απ' τα Χριστούγεννα του '68, πέρασε πάνω από μισός αιώνας, 

Δεν ξέρω πια πού βρίσκεται κι αν βρίσκεται. 

Αν όμως πατά ακόμη κάπου πάνω στη Γη, ξέρω με ποια γεύση γιόρτασε και φέτος, δίχως μάλιστα να κλαίει, για να μη γίνει η σοκολάτα γλίτσα.

Καλά Χριστούγεννα, Θανάση Σοκολάτα!

 Credit :  Νινα Αγγελικη Γεωργιαδου

Μηχανουργικη Τεχνολογια-Επιτευξη Ομοαξονικοτητας Δοκιμιου

13 ΕΣΠΕΡΙΝΟ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Μηχανουργικη Τεχνολογια-Ασκηση 1

13 Εσπερινο ΕΠΑΛ Θεσσαλονικης τοποθετηση δοκιμιου στην εργαλειομηχανη

 

Melancholia - Gurevit(sch)_ft. Buika

 

103 ΜΕΡΕΣ

Τελειώσαμε σήμερα με τελευταίο να εξετάζεται το μοναδικό θεωρητικό μου μάθημα, τα Στοιχεια Μηχανών…

Έξω λοιπόν για μια ανάσα.

103 μέρες μου είπε ο Γιάννης….

 Ήταν? Δεν ξέρω… 

 Αυτό που ξέρω είναι πως 1η του Σεπτέμβρη, ημουν χάλια. Αποσπασμένος στο 13 Εσπερινό της Μοναστηρίου, μου δόθηκε ένα χαρτί με τις ώρες του μηχανολογικού τομέα να διαλέξω μαθήματα. Βεβαια, είχε ένα σωρό Χ δίπλα….Ρωτησα και μου είπαν πως είναι καπαρωμένα από τους παλιούς λέει…

Για τους τύπους λοιπόν μάλλον, βρεθήκαμε σε μια αίθουσα για την κατανομή. Γρήγοροι, σκέφτηκα… Εκεί ένας τύπος, -τομεάρχης του Τομέα μου ειπαν-, ξεκίνησε λέγοντας πως παίρνω 9 εργαστηριακές ώρες στην ειδικότητα των Ψυκτικών. “Μα δεν τις σημείωσα κύριε”, του λεω. “Τις σημείωσα εγω” μου απαντα. “Δεν πας καλά του λεω”, νομίζω θα το θυμάται… 

Αυτός λοιπόν ο τύπος, ο Γιωργος Ραπτακης, μετά δυο βδομαδες με έπιασε και μου είπε : “Πάμε να κερδίσουμε τα παιδιά, ξέρω για σενα, δείξε πως μπορεί να δουλέψει το εσπερινο” . Ετσι ξεκίνησαν όλα και ξεκίνησαν δύσκολα. Η ειδικότητα επαναλειτούργησε μετά από χρόνια. O Γιωργος με ζάλιζε να μου λέει : “ λεφτά δεν υπάρχουν αλλά εσυ ζητα, θα κανονίσω εγω..”. Κανόνιζε παντα!. 

Το εργαστηριο δεν ηταν σε καλή κατάσταση. Οι εγγραφές, 22. Χάρη στους μαθητές, με δουλειά στο μαθημα, κόντρα στην κουραση τους, έφτασε τελη του Μαρτη, να έχει λειτουργικές πλέον τις περισσότερες ψυκτικες μονάδες, να έχει αναμορφωθεί και να θεωρείται κόσμημα για το σχολείο.

 Ήταν τόσο συγκινητικό να μην βγαίνουν στο μοναδικό τους διαλειμμα γιατί λέει χάνει από κάπου η μοναδα ψυκτικό…

Ήταν τόσο συγκινητικό να ζητούν από τον Ντουμανακη να μπαίνω στο τμήμα τους τελευταίες ώρες για να μην χάνουν το μαθημα…

 Ήταν τόσο συγκινητικό να αναρτούν στις ομάδες του σχολειου στα ΜΚΔ πως “εδώ γίνεται μαθημα…” 

Και ήταν τόση η τιμή που μου έκαναν να με ακούνε, να θέλουν να μάθουν το γιατί… Υπερθερμανση, βαθμοι, μετρησεις πιεσεων στην μοναδα, εκτονωσεις, εκχειλωσεις, πρεσσοστατες, θερμοστατες, συνδεσεις, ηλεκτρολογικα, οτι μπορουσαμε..Είναι όλοι τους τεχνικοί, ελεύθεροι επαγγελματίες με απαιτήσεις και το χάρηκα πολύ… Κοντά στην δουλειά, δεν διστάσαμε να δούμε και την ΠΑΟΚΑΡΑ μας στον διαδραστικό. ΧΡΗΣΙΜΟΤΑΤΟΣ!!!. Και να πιούμε και τις μπυρες μας στο εργαστηριο με ανοικτές πόρτες. Και να γίνουμε φίλοι. Και αν κάποιος είπε “κλείστε, θα μας πάρουν χαμπάρι”, καποιος άλλος είπε “ Οχι βεβαια. Όπως όταν δουλεύουμε “ 

 Αράδα, ούτε μια στο βιβλίο ύλης. 

Βασιλη απουσιολογε (τι ψαρας!!), Γιάννη ΠΑΟΚΑΡΑ (δεν εχω δει να αγαπαει καποιος τοσο εναν γαυρο), Στεργιο (ο πυρηνας), Παντελή (ο πρωτος που μου μιλησε), Χρηστο (PR- ο "εδω γινεται μαθημα"), Παυλε (ο μικρος), Φεστιμ (με επρηξες ρε), Χανα (εως την τελευταια στιγμη και κρατησε...), Δημητρη (ο προεδρος), Νικο, Δημητρη, Παντελη, Ιορδανη (ο επιστημονας), όλους σας, σας ευχαριστώ πολύ...

Τωρα που τα κυρτά της καμπύλης της επαγγελματικής μου πορείας στην εκπαίδευση, βλεπουν προς τα κάτω, σας γνώρισα και εκανα μια από τις πιο ουσιαστικές μου χρονιές. Ήταν δικη μου η τιμή λοιπόν αν φάνηκα χρήσιμος, έστω λίγο. Δεν θα σας ξεχάσω. Να είστε υγιείς, εσεις και οι αγαπημένοι σας. Και θα βρεθούμε 

 *** 103 μέρες Γιαννάκη. Να προσεχεις. Να προσέχετε. Πάμε για αλλα.

Φορτιση Ψυκτικης Εγκαταστασης απο την Αναρροφηση

Ηλεκτρικη Συνδεσμολογια Ψυκτικης Μοναδας με Ρελε Εντασεως